Ja, de wereld zal verandert zijn na de crisis. Ik hoop op een nog betere versie van Nederland dan nu.
Hopen en wensen
Waar hebben we het over, als we over ‘hoop’ spreken bedacht ik mij al luisterend en kijkend naar tv programma’s die het hebben over hoop. “We hebben hoop en troost nodig in tijden van crisis” hoor ik vaak voorbij komen. De kerkklokken luidden laatst om ons te helpen herinneren dat er hoop is en troost. Ook waren er lichtshows geprojecteerd met teksten van hoop en troost op kerken. Fantastisch mooie initiatieven.
Hoop is nou zo'n typisch ‘oer-christelijks’ begrip. Weten we alleen nog wat van oudsher dit begrip betekent en wat kan dit voor ons allen betekenen? Tijd om het dus weer eens onder de loep te nemen, op zoek naar wat hoop geeft in tijden van crisis, maar ook daarna. Hoe kan de oer-christelijke betekenis van ‘hoop’ ons helpen nu, maar ook na een crisis, want een ding is zeker, er komt een tijd na de coronacrisis. Yuval Noah Harari zei in de financial times:
"This storm will pass. But the choices we make now could change our lives for years to come".
Hoewel Harari wat pessimistisch klinkt in zijn artikel. Wil ik hoopvol blijven. Vandaar deze blog over hoop. Hoop wordt over het algemeen in de monden genomen als er gehoopt wordt op… Van Dale omschrijft de betekenis als volgt: “een zeker mate van verwachting (van iets goeds)” en “hoop hebben, graag willen=wensen”. Verwachting dus en wensen. In tijden van de coronacrisis is de wens dat het virus zich niet te snel verspreid, dat de curve mag afzwakken, we wensen dat de zorg het aankan, dat het niet de kwetsbare mensen in onze samenleving mag bereiken en ga zo maar door. ‘Hopen op’ of ‘wensen’. Kenmerkend is dat het zich concentreert op het hier-en nu, maar dat het tegelijkertijd uitkijkt/verwachtingsvol is naar een tijd waarin het beter zal zijn: verwachting van iets goeds.
Dit zie je ook duidelijk terug in de christelijke initiatieven, zoals een gebedsdag. Over de gebedsdag zei de initiatiefnemer: “we willen laten zien dat er troost is en hoop dat het toch weer goed komt”. Dat het toch weer goed komt. Dit is tegelijkertijd de troost. Het geeft troost als iemand het vertrouwen uitspreekt zoals Rutten in zijn toespraak, maar ook onze koning in zijn speech dat er een tijd komt dat het weer goed is. Hoop is dus ook verwant aan vertrouwen en dus aan troost. #durftehopen In het oer-christelijke begrip van het woord hoop, gaat ook nog iets anders schuil dat zich niet zozeer richt alleen op het hier-en-nu (onze wens/hoop in tijden van nood). Hierin is niet zozeer het object van onze hoop het ‘hopen op’ of de ‘wens’, maar is het object van onze hoop ‘God zelf'. Het object van de hoop is vele malen groter dan onszelf of datgene dat ons nu bezighoudt. Hoezeer allerlei totalitaire machthebbers ook willen suggereren dat hun orde definitief is, er is een andere en betere werkelijkheid dan de hunne, namelijke een nieuwe werkelijkheid die God ooit zal brengen. Dat is de oer-christelijke hoop. Deze hoop is dus toekomstgericht maar niet ‘wereldmijdend’. Cees. van der Kooi en Gijsbert van den Brink leggen het verschil tussen hopen en ‘iets wensen' mooi uit: Wanneer ik iets hoop, dan wordt de praktijk van mijn leven ook door die hoop gestempeld
Zou het niet mooi zijn om in overeenstemming met wat we hopen ons ook zo te gedragen? Niet alleen nu, maar ook na de crisis. Niet alleen in het simpelweg navolgen van de opgelegde maatregelen. Ik zie zulke mooie hoopvolle initiatieven van ondernemers, van gewone mensen die naar elkaar omzien, elkaar helpen en steunen in deze crisis. Mensen die solidair naar elkaar zijn. Zou het niet mooi zijn te hopen dat we met elkaar toeleven naar een wereld waarin we solidair naar elkaar zijn niet alleen nu, maar ook in de toekomst? Als we dit werkelijk hopen, zal dit ook in de praktijk van ons leven tot uiting komen. Zou het niet fantastisch zijn te hopen dat het omzien naar elkaar, het een beetje letten op elkaar, om de woorden van Rutten te gebruiken, wat we nu zien, dat dit door mag werken ook na de crisis? Als we dit werkelijk gaan hopen, zal dit ook verder werken in de praktijk van ons leven na de crisis. Tevens hoop ik dat eenzaamheid tegengegaan zal worden, maar niet alleen nu, maar ook in de toekomst.
Kortom, ik hoop dat we weer mogen leren werkelijk te hopen en dat deze hoop een plekje mag krijgen in onze harten en in de praktijk van ons leven #durftehopen. Durf werkelijk te hopen. Dit zal ons samenleven veranderen in de jaren die komen na de crisis. Door Martijn Ouwerkerk
Martijn is theoloog en voormalig-pionier bij Twintigers Woerden. Nu werkt hij als pioniersbegeleider en bij het leger des heils.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteursVerschillende Woerdense schrijvers delen hun ervaringen met de 40-dagentijd. Categorieën
Alles
Archieven |