Wie wacht er (niet) met advent?

Heb je thuis ook zo’n adventskalender (zie *wiki-weetje onderaan dit verhaal)  waar je elke dag een chocolaatje uit mag halen? Of misschien hadden jullie die in je kinderjaren nog wel?
Het is voor mij als chocoladeliefhebber best lastig om die mini-chocolaatjes achter hun luikje te laten zitten. Zo klein. Hap-slik-weg. Inmiddels zie je ook hele grote uitbundige adventskalenders. Kalenders die van elke dag al meteen een flink feestje maken, elk vakje is gevuld met sieraden of een complete wijnproeverij. Omdat we geen geduld meer hebben?
 
Advent is een tijd van wachten, van voorbereiden op wat komen gaat.
Maar wachten is ook lastig
Wachten kan heel saai zijn
Wachten kan best angstig zijn
Maar samen wachten kan helpen
Wachten kan een mooie pauze zijn (en die heb je soms hard nodig)

Waar wacht jij (nog) op?

​Wachten op een uitslag van een onderzoek, op een cijfer van een tentamen, op een toewijzing van een nieuwe kamer of huis. Wachten op een juryuitspraak, wachten op dat telefoontje of je wel of niet die baan gekregen hebt. Of weken wachten tot aan je verjaardag toen je kind was?
Wachten op herstel terwijl je hoopt tegen beter weten in. Wachten op de ware terwijl je lijst wenselijke kenmerken steeds langer of steeds korter wordt. Wachten op gerechtigheid. Wachten op geld. Wachten op troost als je verdriet hebt. Wachten tot je verder kunt.
 
Wachten is soms ook een nuttige pauze. Een time-out in een sportwedstrijd. In een volleybalset bepaalt de coach wanneer er een time-out nodig is om het team tips te geven om met nieuwe aandacht voor iets door te gaan. Dan haalt die pauze je soms helemaal uit je spel. Dat kan heel nuttig zijn omdat er net een lastige fase is. Alles gaat mis. Een coach kan 't daarom ook gebruiken om het lekker lopende spel van de tegenstander te ontregelen…
 
Het ene wachten is het andere niet.
Wachten in de Adventstijd heeft vele kanten.
 
Wachten op licht in de donkerste tijd van het jaar;
van het seizoen van de kortste dag weer op weg naar de lente.
Maar ook licht in sombere donkere gevoelens.
En Zacharias, de vader van Johannes de doper, kondigt een licht aan (Lucas 1).
 
Wachten op herstel is vaak geduld hebben met jezelf of met anderen.
Wachten op vrede op aarde is nodig omdat we te weinig geduld en korte lontjes hebben.
Wachten op dat de Ware Koning, de beloofde redder, de vredevorst, Jezus komt.
En de engelen in het kerstverhaal kondigen bij de herders de redder aan (Lucas 2).

God keert ons wachten om

​Wacht jij op een draaiboek voor je leven helemaal voor jou geschreven, met antwoorden op de vragen die je hebt en nog gaat krijgen? En toen was er ooit lang geleden een profeet genaamd Micha. Hij zei vrij vertaald:
“Jullie wachten op Gods leiding? Hij wacht op jullie! Hij heeft jullie al lang gezegd wat Hij van je wil: zo leven dat de ander tot zijn recht komt, leven in solidariteit en trouw aan hen die steun nodig hebben en met God wandelen hier op aarde, wandelen in Zijn spoor.”
 
Mattijn Buwalde schrijft in zijn lied ‘Wacht maar af’ deze ‘how-to’ voor wandelen in Zijn spoor. Daarin geeft hij een uitnodiging voor de middenweg; God verwachten en tegelijk doen wat je kunt doen zonder het groter te maken dan nodig. Want Gods genade is genoeg. Hij kwam niet voor niks met kerst naar ons toe!

Maar als de zon straks weer komt
Sta dan op en doe je werk
Gewoon het werk dat je hand vindt om te doen
En stop op tijd, sloof je niet uit
Er is gebakken lucht genoeg
Maar wordt een trouw-in-het-kleine-kampioen.

Vraag en opdracht van deze week

• Ben jij iemand die best wel eens vaker een pauze zou moeten nemen omdat je door rent? Boek een paar pauzes in je agenda. Bijvoorbeeld vijf minuten staren uit het raam. Of een van een lunchwandeling in je eentje door een park - juist ook bij slecht weer. Of leg je telefoon een kwartier weg. Luister het lied ‘Wacht maar af’ van Mattijn Buwalda. Als je daarna naar je agenda en contactenlijst van whatsapp of insta kijkt, waar leef je in solidariteit en trouw? Of probeer je een onnodige hoge lat te halen? Geniet en ontvang de genadige wachttijd van Advent!

de clip van deze blog

*Advenskalender Wiki-weetje: De Duitse theoloog Johann Hinrich Wichern bekommerde zich om de uit armoedige gezinnen afkomstige kinderen. Hij bouwde in 1833 een boerenschuur net buiten de stad dat onderdak moest dienen als toevluchtsoord. Kinderen kregen hier te eten en volgden schoollessen. Johan Hinrich Wichern kreeg van de kinderen in de aanloop naar kerst vaak de vraag “wanneer is het kerst?” Om de aanloopperiode naar kerst te visualiseren bedacht hij de adventskrans. Hij maakte in 1839 met behulp van een wagenwiel en 19 rode en 4 witte kaarsen. De eerste echte Adventskalender is dus dit jaar 180 jaar oud. Iedere dag werd er één rode kaars aangestoken en op elke zondag één witte kaars. Zo wisten de kinderen iedere dag hoeveel nachten ze nog moesten slapen voordat het Kerstmis was.

Door Karin Timmerman

Karin is kerkelijk werker in de Evangelisch-Lutherse kerk in Woerden en biedt elke maand een time-out aan bij de Complete Spatie.