Heb je wel eens een ticket geprobeerd te kopen voor een populaire artiest? Ik vind dat een hele uitdaging. Toen een bekende internationale artiest naar Nederland kwam, dacht ik: daar wil ik heen. Kan ik gelijk mijn vrouw verrassen met een leuk cadeau. Dus ik zorgde dat ik stipt om 10:00 uur achter mijn PC zat om een kaartje te bemachtigen. Ik bleef maar in een wachtrij staan. En toen ik na een half uur op refresh drukte was het al te laat. Uitverkocht. Daar baalde ik wel even van. Ik wilde er zo graag naar toe. Maar ook: weg cadeau.

Internationale artiest
Ik blijf het gek vinden: een artiest die zo populair is dat kaarten zo uitverkocht zijn. Blijkbaar zijn we nogal gericht op beroemdheden. Dat blijkt ook uit de vele TV programma’s die om een zoektocht naar ultiem talent gaan.

Daar wil ik heen!
Ik wilde graag naar het concert. Balen is het dan als het niet lukt. Ken jij dat gevoel? Dat je ergens heel graag heen wilt? Komende week vieren we Kerst met elkaar. Heb je er al zin in en verheug je je op de dagen? En waarom is dat dan zo: vanwege de gezelligheid, lekker eten, familie of vrienden ontmoeten? Of misschien heb je helemaal geen zin in Kerst. Dat kan natuurlijk ook. In elk geval hoop ik dat het kerstverhaal een verlangen bij jou naar boven brengt. Een verlangen om bij Jezus te zijn. Dat je kunt zeggen: daar wil ik heen!

Verrassen met een cadeau!
December is de maand van de cadeaus. Ook in het kerstverhaal gaat het over cadeaus. De wijzen die Jezus drie cadeaus geven: goud, wierrook en mirre. Maar meer nog: Kerst is het grootste cadeau dat God aan ons kon geven. Hij koos ervoor om zelf als mens geboren te worden.

Druk op refresh
En dan die refresh knop, had ik die maar niet ingedrukt. Maar soms is dat juist wel heel hard nodig. Kerst is eigenlijk ook het indrukken van een refresh button. God husselt de wereld even door elkaar. Jezus brengt een refresh in de wereld aan waar je U tegen zegt. En zo kan het Kerstverhaal ook een refresh zijn voor je eigen leven. In het kerstverhaal worden alle personages namelijk in beweging gezet. Hoe word jij in beweging gezet door het kerstverhaal? 

Geen wachtrij en gratis toegang
Maar misschien nog wel het mooiste van het Kerstverhaal: de grootste Artiest allertijden werkt niet met een wachtrij. Werkt niet met tickets. En de toegang is gratis. Dat scheelt me een hoop frustratie. Maar het is aan jou en mij om wel of niet op de uitnodiging in te gaan. Ik wens je toe dat deze Kerst meer wordt dan alleen gezelligheid, lekker eten en familie en vrienden. Durf jij te ontdekken wat Kerst écht betekent?
​
Dat kun je op vele manieren doen. Je bent bijvoorbeeld van harte welkom tijdens de ZIN jeugdkerstnachtdienst op 24 december om 21:30 uur in de Kruiskerk. Op de avond staan we stil bij hoe de verschillende personages in beweging worden gezet. Hoe gaan ze daarmee om. Maar vooral: wat betekende dat voor hen en wat kan dat voor jou en mij betekenen. Oh ja, en de toegang: die is gratis. Zonder ticket.

Met kerst vieren we de relaties die we als mensen onderhouden. Bedrijven organiseren daarom de komende week kerstborrels en delen kerstattenties uit. Families en gezinnen gaan met kerst uitgebreid om tafel. Ze genieten van gezelschap en lekker eten. Zelfs het wereldnieuws staat met kerst even stil, of het moet de inhoud van de kerstboodschap van de koning zijn. Het liefste zouden we geloven dat het die dagen ook echt ‘Vrede op aarde’ is.
 
Vaak direct na de kerst komt toch al de kater: een reorganisatie op het werk, gedoe of geruzie in relatie of familie, en ook de wereld blijkt geen vredesparadijs geworden. Toch schuilt in het vieren van kerk kerst een diep menselijk verlangen. We zijn als mensen op elkaar aangelegd. Kijk maar wat, het tegengestelde - langdurige eenzaamheid - met mensen doet. Als mensen kunnen en willen we niet zonder elkaar, ook al lijkt het erop dat we hele andere signalen afgeven, en gaat er in de onderlinge communicatie meer mis dan zich met een kerstpakket repareren laat.
 
Lijstjes, lijstjes, lijstjes…
Bij de decembermaand horen ook de noodzakelijke lijstjes en terugkijken wie het meest opzienbarend, het beste etc. van 2018 was. Ook deze lijstjes kunnen zorgen voor de nodige communicatie-storingen zoals de nominaties tot sportman/-vrouw dit jaar lieten zien. 
Zo wordt vlak voor kerst ook altijd het woord van een bepaald jaar bekend gemaakt. In 2013  koos men het woord “Selfie” tot het woord van 2013, toen nog een geheel nieuw woord, those were the days… met als officiële omschrijving volgens Van Dale: “fotografisch zelfportret, vaak gemaakt met de camera op armlengte en gepubliceerd op een sociaalnetwerksite.” Selfie won het toen van Socialbesitas en sletvrees.
 
Love your selfie
Selfie werd zo het kenmerkende woord voor een zelfportret/foto gemaakt met je mobiele telefoon. Maar wat is eigenlijk het doel van een selfie maken? Niet alleen maar lol. 
Met een selfie wil je jezelf laten zien op een bijzondere plaats of stad, in een bijzondere houding of met bijzondere mensen. En die foto deel je vervolgens met jouw omgeving. Vooral op sociale mediasites als Snapchat en Instagram schoten ze als paddenstoelen omhoog. Jezelf laten zien aan anderen, om zo jouw omgeving te laten merken wie je bent, hoe je eruit ziet of wat je aan het doen bent. Dat klinkt egoïstisch, want het draait tenslotte alleen maar om jouzelf. Jij laat jezelf zien, en (bijna) niemand anders. Maar als niemand in jouw plaatjes geïnteresseerd is, dan gaat de lol er ook snel vanaf. Selfies maken betekent dus ook dat je in relatie tot anderen staat of wilt komen. Het toont wederom hoe zeer we als mensen altijd met onze omgeving bezig zijn.
 
Jezus = Selfie van God
Korter en bondiger kan ik sindsdien de betekenis van het christelijke kerstfeest niet meer uitleggen. Met Kerst vieren we dat God een selfie heeft gemaakt van zichzelf en die met de hele wereld heeft gedeeld. Dat is Gods relatiegeschenk aan ons: Jezus Christus, geboren in onze duistere wereld, een klein lichtpuntje in onze nacht. En als we over zijn leven horen, dan zien we daarmee hoe God zichzelf aan ons mensen toont. 
God doet dat op een bijzondere stad en plek (Bethlehem, in een stal), in een bijzondere houding (liggend in een voerbak) en omringd door vreemde lieden (herders en vreemdelingen). Juist deze selfie wordt nog steeds geliked en gedeeld, door miljoenen mensen op deze wereld, ook deze kerst weer. Zolang er mensen zijn, aan wie God zich wil verbinden, blijft hij ons die selfie sturen. Steeds dezelfde opnieuw. 
Jezus Christus leeft niet voor zich-selfie, maar voor zijn omgeving, voor ons: 
Dat is Gods relatiegeschenk.. 
 
Een prachtig kerstlied over dit relatiegeschenk is het lied ‘Volheid van genade’ van de groep SELA. Het refrein gaat als volgt:
 
Onze hoop ligt in een kribbe;
deelt ons menselijk bestaan.
Wij knielen en aanbidden,
‘God met ons’ is zijn naam.

Beluister het zelf (vanaf 2:35 min)
​

Overdenken
Soms heb je van die bijzondere momenten of gesprekken die zomaar uit het niets komen. Ik had laatst zo’n moment. Op een zondagmiddag uit de kerk besloten mijn vrouw en ik een stukje te wandelen in het Amsterdamse bos en we spraken over de dingen die ons bezig houden. We spraken over moeilijke situaties in het leven. Zo horen we bijvoorbeeld steeds meer om ons heen over stellen die moeite hebben om zwanger te worden en we bespraken hoe wij hier mee om zouden gaan, mochten wij zelf graag een kindje willen krijgen. 

Zo kwamen we erachter dat we hier beiden anders mee om zouden gaan. Ik vertelde dat ik hier al over nagedacht had. Ik had zelfs al bedacht waarom dit wel of niet erg zou zijn en hoe ik hier dan op zou kunnen reageren. Ik had nagedacht over hoe in onze maatschappij de maakbaarheid van het leven steeds meer naar voren komt. Over het ‘krijgen van’ of het ‘nemen van’ kinderen en of het wel een eigen bewuste keuze is om aan kinderen te beginnen, en ga zo maar door… Ik kan soms dagen over dit soort onderwerpen nadenken.

Nu gaat deze blog niet over het krijgen van kinderen, het dient alleen als voorbeeld dat ik veel dingen schijn te overdenken in het leven. Het overdenken van bijna alles doe ik al mijn hele leven. Daar in dat Amsterdamse bos werd ik mij hier ineens heel bewust van. ‘Waarom doe ik dat?’ vroeg ik aan mijn vrouw. We kwamen er op uit dat het een manier is om mijzelf te beschermen tegen teleurstellingen en om te gaan met moeilijke situaties: een copingsmechanisme. Ik zie het zeker niet als negatief. Ik kan er van genieten moeilijke vragen te doordenken. Het staat alleen ook iets anders in de weg. 

Hopen

​Ik vroeg aan mijn vrouw hoe zij omgaat met lastige situaties. Zij vertelde dat het bij haar vaak anders werkt: “In moeilijke situaties hoop ik op het beste”. Deze uitspraak kwam bij me binnen. Het was alsof ik een ‘aha ervaring’ had wat in de christelijke traditie vaak ‘openbaring’ wordt genoemd. Ik vond het bewonderenswaardig en het inspireerde mij. Waarom raakte mij dit zo? Dit heeft te maken met dat mijn vrouw vaak intens blij kan zijn of juist heel verdrietig, ik hou daarvan en ik mis dit wel eens in mijn eigen leven. Juist doordat ik, vaak ook onbewust, de dingen zo doordenk, worden de situaties genuanceerd en gerelativeerd en blijven intense vreugde of verdriet uit. Tevens besefte ik mij op dat ik door al het overdenken niet meer hoop. 

Advent
Ik moest denken aan ‘advent’ (het Latijnse woord voor komst) De tijd waarin christenen uitkijken naar de geboorte/komst van Jezus, juist een tijd van verwachting en hoop. Tijdens het gesprek bedacht ik mij: kan ik nog wel echt hopen, en wat zegt dit over mijn geloof en wat zegt dit over mijn gebed? Wat betekent mijn gebed nog zonder te kunnen hopen?  

Ik zocht naar antwoorden bij Moltmann, een theoloog die bekend staat om zijn theologie van de hoop. Er is ooit een boekje van hem verschenen met de titel: In het einde ligt het begin: Een kleine leer van de hoop. In de titel van dit boek schuilt al de hoop en het uitkijken naar het einde, oftewel een nieuw begin met een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. De geboorte van Jezus is het startsein van dit nieuwe begin. Jezus, het licht en de hoop voor de wereld. Zijn theologie is gefundeerd op de hoop dat God, die het leven dat hij met de mens is  begonnen met mij en met jou zal voltooien, tot het rust zal vinden, tot het tot haar recht zal komen. Deze hoop, oprechte hoop, zonder te nuanceren of te relativeren maakt het mogelijk om ondanks de grauwheid en gruwelijkheid van het leven, ten volle lief te hebben, vreugde en verdriet te ervaren. 
​

​Zie de maand schijnt door de bomen… misschien vier je dit weekend wel sinterklaas.
Of komende week. Met surprises, gedichten en pakjes. Chocoladeletters en banketstaven. Makkers, staakt uw wild geraas. Extra tijd voor familie en vrienden. Iedereen in feeststemming, borrels en feestjes. Gezellig. Dat is december. 
Heerlijk avondje is gekomen…december is de feestmaand. 
Want na sinterklaas volgt kerst en oud & nieuw.
Vol verwachting klopt ons hart. 
In dit sinterklaasliedje kan het spannend worden: zoet of stout. Koek of roe? 
Niet alleen de kleur van zwarte piet verandert, ook de spanning. 
Nu is de spanning enkel nog of de surprise of cadeau een beetje aansluit bij jouw wensenlijstje. En het gedicht niet teveel ongemakkelijke situaties bloot legt.
 
Toch gaat het vanaf nu wel over verwachten. Want deze zondag begint ook Advent. 
Advent? Zo wordt de periode van de laatste 4 zondagen voor kerst in het christelijk geloof genoemd. Advent, afkomstig uit het Latijn, betekent komst, dat wat naar ons toe komt. 
Het christelijk geloof ziet uit naar kerst, naar de komst van Jezus Christus, geboren in een voerbak 2000 jaar geleden te midden van herders.
Advent is een periode van bezinning en voorbereiding op kerst. Dat gaat trouwens wel wat verder dan alleen je huis kerstklaar maken. Dat is het ook. Kerststal, lampjes, kerstboom, tijd voor familie. Maar ook een tijd van bezinning. Waar hoop jij op? Waar droom jij van? 
Te midden van alles wat moet, van alle stress, is hoop juist richtinggevend. Wat is jouw droom? Waar hoop je op? Jouw verwachting kan je helpen keuzes te maken. Zoals de komst van Jezus mensen geholpen heeft echt te kiezen voor naastenliefde, vrede, recht en gerechtigheid. 
 
De band Mumford and Sons zingt over de betekenis van hoop als richtinggevend voor je bestaan in het nummer “Hopeless wanderer”. Een heerlijk nummer, maar ook een mooi refrein: 
​
So when your hope's on fire, 
But you know your desire
Don't hold a glass over the flame, 
Don't let your heart grow cold, 
I will call you by name, 
I will share your road.
 
Dit jaar wilden we als Twintigers Woerden ook een duit in dat adventszakje doen. Geen dagelijkse adventkalender, maar 2x per week een korte onderbreking van je gewone ritme. Een heilige onderbreking. Elk weekend ontvang je tot kerst een korte tekst om over na te denken. En op vrijdag een foto met een korte vraag om over na te denken of om met anderen over in gesprek te gaan. Een vraag om jouw (kerst)borrel wat diepgang mee te geven. We wensen je een hele verwachtingsvolle decembermaand toe.
​