Geloven
In mijn vorige blog omschreef ik mijzelf als een 'sceptisch gelovige'. Ik schreef over wat voor mij het sceptische gedeelte betekent en wat ik bedoel met 'gelovige'. Ik schreef dat ik de onzekerheid van het geloof probeer te omarmen, maar ook elke dag probeer een sprong te maken. Lees de blog hier nog eens terug. In deze blog ga ik in op wat ik bedoel met die 'sprong'. Kies! Ik las een tijdje geleden een artikel in de Trouw van Welmoed Vlieger. Zij is godsdienstwetenschapper, filosofe en kenner van de christelijke denker Søren Kierkegaard. In het artikel spreekt ze over de moed om te kiezen. De moed om een stap te zetten dwars tegen de angst en vertwijfeling in. Lees hier het hele artikel. Het is niet voor niets dat ze Kierkegaard aanhaalt. Deze Deense filosoof staat bekend als de vader van het existentialisme. Dit betekent kort gezegd dat hij in zijn denken de nadruk legde op de individu, keuzevrijheid en eigen verantwoordelijkheid. Hij stelde dat mensen effectief kunnen kiezen om effectief te leven. Hij stelde een leven voor waarin je kiest, inplaats van twijfelt. Echter dit is nog niet zo gemakkelijk. Wie zegt welke keuze we moeten maken? Op hetzelfde moment dat meerdere filosofen ontdekten dat de mens vrij is om te kiezen, kwam de angst om te kiezen. De angst om wel de juiste keuze te maken. De geloofssprong Dit deed mij denken aan een oude blog die ik in 2015 schreef op mijn eigen website met de titel: 'in dat absurde stort ik mij'. Lees hier de blog. In deze blog citeer ik Kierkegaard die zegt: "Ik kan de beweging van het geloof wel beschrijven, maar ik kan ze niet maken". Hij vergelijkt het met zwemmen en zegt: "Als je de beweging van het zwemmen wilt leren maken dan kun je, je met draagbanden aan het plafond laten ophangen. Je beschrijft dan wel de beweging, maar je zwemt niet". Dit doen we als we twijfelen. We stellen vragen, zijn kritisch en beschouwen alles van een afstandje, maar we komen nooit verder dan dat. Uiteindelijk leren we nooit echt te geloven en kunnen we alleen degenen benijden die dit wel doen. Ik hoor vaak mensen zeggen: "ik wil wel geloven, maar ik kan het niet." Misschien denk jij wel hetzelfde. Kierkegaard stelde dat het ware christendom alleen bereikt kan worden door een 'geloofssprong'. Een sprong in het water, zonder dat je met draagbanden aan het plafond hangt. Deze sprong gaat voorbij aan de 'rede', het objectieve. Het streven naar het transcendente, (iets wat we niet met onze zintuigen kunnen waarnemen) dat de rede overstijgt, noemt Kierkegaard "passie". Dit is ook geloven voor mij. Hetgeen wat je met de rede, (je verstand) je eigen denken en hetgeen wat we niet kunnen waarnemen, gelooft of hoopt. Kierkegaard zei hierover: "Faith is the highest passion in a human being. Many in every generation may not come that far, but none comes further". Voor hem was het, het hoogst haalbare voor het individu. Wil je meer weten hoe ik dit ervaar, lees dan mijn blog hier. Moed Zoals Welmoed Vlieger in de Trouw zei, vergt het moed om een stap te zetten dwars tegen de angst en vertwijfeling in. Het kan aanvoelen als een sprong in het diepe. Het kan ook aanvoelen als een groot avontuur. Je weet niet wat of waar het je brengt, maar twijfel brengt je nergens. Durf jij te springen? Als je twijfelt over het geloof kunnen uitspraken van C.S. Lewis je soms helpen. Hij zei: "Ik geloof in het Christendom zoals ik geloof dat de zon is opgegaan: niet alleen omdat ik de zon zie, maar omdat ik daardoor al het andere zie". Je weet niet wat voor je verborgen blijft als je geen keuze maakt. Je kan wel weten dat als je de sprong waagt je waarschijnlijk iets nieuws gaat zien.
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|